Ana Sayfa
Biyografi
Eserleri
Kitap PDF’leri
Faaliyet Takvimi
İletişim

Facebook
Twitter
Instagram

Ana Sayfa
Haber ve Duyurular
Makaleler
Video Galeri
İletişim

İtikaf “Kendimize Zaman Ayırmak”

16 Haziran 2017

307 Görüntüleme

cuma hutbesi itikaf mustafa islamoğlu

Kadir Gecesi özel programı

Kur’an ayı Ramazan

Benzer İçerikler

Gezin yeryüzünü ayetlerinin mesajı

Dini güncellemek, Dini Allah’â has kılmaktır

Din güncellenir mi?

Müslümanların Dağılması

Kur’an Kavramlarının Önemi

Sünnetullah

Yorum Yaz X

Yorum

İsim *

E-mail *

Website

Video Kategorileri

Cuma Hutbeleri98
Esma-i Hüsna Dersleri102
Esma-i Hüsna'dan Yansımalar13
İftiralara Cevaplar9
Konferans ve Seminerler22
Tefsir Dersleri115
Vahiy ve Hayat20
Vahyin Penceresinden60

Mustafa İslamoğlu Kimdir?

Bizi Takip Edin

facebook
twitter
instagram
youtube

Oruç ve Tevhid İlişkisi

Karma Konular

Devletçi müslümanlık üzerine
Bize vahiy geldi diyenler
Mezhebin içinden mi, dışından mı konuşmalı? (2)
Ölümle söyleşi

Yeni Eklenenler

Yedi beyit üzerinden Akif’in Kur’an tasavvuru
Devletçi müslümanlık üzerine
Oruç tutmak: Kendini tutmaktır
Kitapsız dindarlıkla bu kadar olur(1)

Instagram

Modern çağda yükselen değer ahlaktır. Zira bir şey ne kadar azalırsa, değeri o kadar yükselir.
Müslümanların ahlakını şu beş şey bozdu:
1. Taassup
2. Tefrika
3. Taklit
4. Güç Tutkusu
5. Dünyevileşme
#mustafaislamoglu #ahlak

De ki: “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” (Zümer 9)

Dipnot:
1 “Bilgi neyi bilmektir?” sorusunun cevabı. Bu âyet vahye göre bilmenin yönünün ahlâktan bilgiye doğru olduğunu gösterir. Zira âyetin başı eyleme işaret eder ve ahlâk eylemden ayrı düşünülemez. Bu durumda âyetin açılımı şudur: “Hiç haddini bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” İlim, “veri ve data” anlamındaki malumattan farklıdır. İlim, türetildiği alamet mastarının da gösterdiği gibi bir “işaret”tir. Bir bilginin mutlak hakikate hangi açıdan referans olduğu bilindiğinde o “ilme” dönüşmüş olur. Kur’an âlimi bilgisi üzerinden değil, bilginin ahlâki değeri üzerinden tanımlamış ve değerlendirmiştir: “Allah’a kulları içinde yalnızca (bunun hikmet ve amacını) bilenler hakkıyla saygı duyarlar” (35:28). Kur’an’ın altın neslinden seçkin sahabi İbn Mes’ud’un şu sözü, bu âyetin bir tefsiri gibidir: “İlim çok rivayet/malumat sahibi olmak değildir, ilim Allah’a olan saygıdan tir tir titremektir (haşyet)” (İbn Hibban, Ravdatu’l-’Ukalâ, h. no: 9). Allah Rasulü, sahibinde ahlâki bir değere dönüşmeyen bilgiyi “faydasız bilgi” olarak nitelendirmiş
ve bundan Allah’a sığınmıştır (Hakim, Müstedrek). Bu âyet de bütün bu verileri desteklemektedir.

Aklı örten şeyler neden haramdır biliyor musunuz! Haram olduğu için haram değildir, insanı geçici de olsa akılsız bıraktığı için haramdır. Eroin de bu nedenle insanı yani aklı uyuşturduğu için haramdır. O zaman bu haramların maksadı üzerinden tekrar okunması şu manaya gelir: Akılsızlık haramdır.

#SözünGücü #Mustafaİslamoğlu #Akılsızlık

Vicdan olmadan iman olurmu?

Kur’an’a sorunca “olmaz” diyor. Haklı olarak ilim talibi “Nerede diyor?” diye soracaktır.

En iyisi Beled suresini okumak: “Ne yani, şimdi insanoğlu kimsenin kendisine güç yetiremeyeceğini mi sanıyor? Ve “Ben (bu konuma gelmek için) kucak dolusu servet harcadım” mı diyor?

Yoksa o, kimsenin kendisini görmediğini mi zannediyor?

Ona iki göz vermedik mi? Dahası bir dil, bir çift dudak? Ve ona (iyilik ve kötülüğün) açık seçik iki yolunu da göstermedik mi?

Fakat o (ucunda cennet olan) sarp yokuşu aşmak için hiçbir bedel ödemedi.

Bilir misin nedir o sarp yokuş?

Bir kişiyi daha zincirlerinden kurtarmaktır veya açlık gününde muhtaçları doyurmaktır; (mesela) yakını olan bir yetimi; ya da evsiz barksız, yurtsuz yuvasız bir düşkünü? Daha sonra iman edenlerden olmak ve birbirine hakkı ve sabrı tavsiye etmektir. (Beled, 1-17)

İşin püf noktası, 17. ayetin başındaki “daha sonra” anlamına gelen summe bağlacında. Makalenin devamı için:

https://mustafaislamoglu.com/vicdan-olmadan-iman-olur-mu/

TELBİYE

Buyur Allah’ım! Sevgili kulun ve peygamberin İbrahim aracılığıyla yaptığın davete icabet ettim, emret.

Lebbeyk Allah’ım! Sırtıma kefenimi giydim. Sevdiklerimi ve dünyamı arkamda bıraktım. Baş açık ayak yalın sana geldim. Rahmet denizinde damla olmaya geldim. Ümmet okyanusunda çağlamaya, günahıma ağlamaya, yanmaya, pişmeye ve olmaya geldim.

Buyur Allah’ım, buyur!
Ben sözünü bozanım, Sen vaadinden dönmeyensin.
Ben yetersizim Sen mükemmel, ben isteyenim Sen verensin.
Ben memurum, Sen amirsin.
Ben küçüğüm, Sen büyüksün, en büyüksün. Ben biçareyim, Sen tek çaresin.
Ben avareyim, Sen zaptedensin.
Ben yüreği yaralıyım, Sen yaramı saransın. Ben konuğum, Sen ağırlayansın.

Lebbeyk Allahümme Lebbeyk!.. Âdem olup adam olmaya, İbrahim olup yanmaya, İsmail olup kurban olmaya, Hacer olup teslim olmaya geldim!
Buyur Allah’ım buyur! Kendi adıma geldim.
Heba olan geçmişim, pejmürde hâlim ve meçhul istikbalim için geldim!
Boynu bükük ümmet adına geldim! İslâm’ın öksüzleri, yetimleri adına geldim.
Mahrum coğrafyam, mazlum vatanım, mağdur insanım, metruk Kur’an’ım, mükedder imanım adına geldim.
İşgale uğramış yüreğim, tahrife uğramış aklım, tahribe uğramış düşlerim ve umutlarım adına geldim.

Lebbeyk Allahümme lebbeyk...
Yüzyıllardır milyonlarca insanın yüreğinden kopup gelen kömür karası bu lav tepeciklerinin, güz sarısı çölün ve çıplak göğün dinlediği bu lahûtî sloganı sen de salacaksın bu kubbeye. Âdem gibi, Nuh gibi, İbrahim gibi, Musa gibi, Davud gibi salacaksın. Evet, aşkın kendisinde sese dönüştüğü Davut gibi... “Âvâzeni bu cihanda Davut gibi sal.
Baki kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş.”
Bakır karası yanık taşlar dinleyecek seni. Senin sesini de peygamberin Muhammed’in sesinin yanına kaydedecekler. Ayağının ucuna basarak yürüdüğün tepeler, koparmadığın dallar, tüyüne dokunmadığın vahşi hayvanlar dinleyecek seni. Onlar da kaydedecekler sesini senden önceki milyonların sesinin yanına.

Uzakyakın demedin. Allah’ın davetine uyup O’nun konuğu oldun. Mekânın ne önemi var? Ebu Cehil’in evi Kâbe’ye, Hz. Muhammed’in evinden daha yakındı. Fakat Ebu Cehil Kâbe’nin Rabbine sonsuzca uzaktı. Senin mekânın da uzak olabilir. Gönlün yakınsa “lebbeyk” dersin.

Bayram, sevindiğiniz kadar değil, sevindirdiğiniz kadar bayramdır.
Büyük insanlık ailemizin yetim ve yoksullarını sevindirmek için geldiğimiz Kosova’dan selamlar...
Herkesin bayramını kutlarım. Hakikat, ilim, adalet, merhamet, sevgi ve kalitenin arttığı, yalan, cehalet, zulüm, acımasızlık, nefret ve kalitesizliğin azaldığı nice bayramlara...

Ya Ber, Ya Allah!
Ey eşsiz ve benzersiz iyi!
Ey iyiliğin sessizlik kadar gür sesi!
Ey sonsuz iyiliğin mutlak sahibi!
Ey erdemin kesilmeyen çeşmesi!

Ya Ber, Ya Allah!
Biliriz ki iyilik Senden, kötülük bizdendir; bizi su katılmamış saf iyilik olan birr ile donat!
Derman Senden, dert nefsimizdendir; bizi ebedi kurtuluşa nail olan ebrâr içine kat!

Ya Ber, Ya Allah!
İyilik yapıp bunun ödülünü Senden bekleriz, bilmeyiz ki, bu da senin bize iyiliğindir.
İyiliğini üstümüzden çekme, sonra neyleriz?
Eksiğiz, noksanız, kuluz, bizi affınla sevindir!

Âmin!

Ya Kâim, Ya Allah!
Sen eşsiz ve benzersiz aktif özne olansın! Yönetme işinde sebatına akıl sır ermeyensin!
İşini asla ihmal etmeyip, riayet edensin!
Her nefsin üzerinde kazandıklarıyla kaim olansın!

Ya Kâim, Ya Allah!
Bizi hakikatin üzerinde yatan pasif iyilerden değil, ebedi hakikatle ayağa kalkan aktif iyilerden eyle!
İyiliği yatak edip mışıl mışıl uyuyanlardan değil, şuuru uyuşan iyileri uyandıranlardan eyle!

Ya Kâim, Ya Allah!
Nebini gecenin bir yarısında kaldırdığın gibi, bize de uykularımızı bölen bir hamiyet ver!
Ey kıyamın, ey rükûun, ey secdenin sahibi! Kıyamet Günü şahit olacak bir istikamet ver!
Âmin!

İBRAHİM’İN BALTASI ÖKSÜZ!
Kur’an’da anlatılan peygamber hayatları masal değildir. Mesela İbrahim kıssası... Bu kıssadan en hoşuna giden Kurban kesmektir. Etlik, kavurma yaparsın. Oh, ballı börek. Peki İbrahim’in baltasına kim varis olacak? Kim kıracak putları? O ballı değil, riskli. O yüzden hep öksüz, hep yetimdir İbrahim’in baltası. #kurban #ibrahimpeygamber

© 2018. Tüm hakları Mustafa İslamoğlu'na aittir.

Ana Sayfa
Biyografi
Takvim
İletişim